Zapewne doskonale wiesz, że techniki oddechowe pozwalają się szybko uspokoić. Być może nawet sama się o tym przekonałaś na własnej skórze, kiedy kilka głębokich oddechów po awanturze albo przed wejściem na scenę w szkolnym przedstawieniu pozwoliło Ci uspokoić kołatanie serca. Jednak czy kiedykolwiek zastanawiałaś się, jak to się dzieje, że takie proste techniki potrafią skutecznie wyciszyć umysł?
Kiedy świadomie się wyciszasz, tak naprawdę stymulujesz nerw błędny, który dzierży potężną władzę w Twoim ciele i umyśle. Nazwa „nerw błędny” nie pochodzi od słowa błąd, tylko od łacińskiego vagus – błądzić, błąkać się, wędrować. Nerw błędny jest najdłuższym z 12 par nerwów czaszkowych. Nerwy czaszkowe w zasadzie zapewniają „obsługę” głowy, ale nerw błędny jest inny – sięga też znacznie dalej. Łączy gardło, krtań, uszy, ale biegnie też w dół po obu stronach szyi, docierając do serca, płuc, żołądka i jelita – zaopatruje prawie wszystkie organy wewnętrzne. Teraz już staje się jasne, dlaczego ma ksywkę „wędrowca”.
Nerw błędny – spis treści
- Najważniejsza cecha nerwu błędnego
- Zaburzenia nerwu błędnego
- Nadaktywny nerw błędny
- Jak dbać o nerw błędny?
Najważniejsza cecha nerwu błędnego
To, że jest jednym z podstawowych elementów układu przywspółczulnego (parasympatycznego), a zatem tego, któremu zawdzięczasz spokój i wyciszenie. Tu może przyda się szybka powtórka z anatomii: pod względem funkcjonalności mamy dwa układy nerwowe: somatyczny i autonomiczny. Układ somatyczny to wszystkie nerwy czuciowe i ruchowe, które pozwalają nam świadomie reagować na bodźce. To on zapewnia Ci kontrolę nad ciałem. Układ autonomiczny natomiast zawiaduje Twoim ciałem w tle, żebyś nie musiała pamiętać o takich rzeczach, jak każde uderzenie serca, oddech, mrugnięcie czy ruch robaczkowy jelit. Jest jak autopilot w autonomicznym samochodzie Tesli. Autonomiczny układ nerwowy ma dwie składowe: współczulny i przywspółczulny. Ten pierwszy jest odpowiedzialny za pobudzenie i reakcje typu „walcz lub uciekaj”, przywspółczulny z kolei działa antagonistycznie do współczulnego i hamuje reakcje, uspokajając.
Zaburzenia nerwu błędnego
Nerw błędny potrafi przełączyć Cię z trybu pobudzenia i strachu na tryb relaksu i spokoju. Niestety, gdy jesteś pod wpływem przewlekłego stresu, nerw błędny może stracić zdolność do hamowania układu współczulnego i jesteś w stanie nieustannego pobudzenia. Taki przewlekły stan zwiększa zaś ryzyko nadciśnienia, chorób serca, cukrzycy typu 2, depresji, nerwic lękowych i problemów ze strony układu pokarmowego. Co więcej, badania opublikowane w „Psychosomatic Medicine” sugerują też, że zaburzenia nerwu błędnego mogą być przyczyną wypalenia zawodowego i przewlekłego zmęczenia. Nic przyjemnego.
Nadaktywny nerw błędny
U niektórych osób nerw błędny jest trochę za bardzo pobudzony – można powiedzieć, że nadaktywny. Takie osoby częściej niż inne mdleją i kręci im się w głowie. Nieregularne bicie serca, zawroty głowy pod wpływem różnych bodźców (np. na widok igły) i po gwałtownym wstaniu z fotela mogą być objawem nadmiernego pobudzenia czy nadaktywności nerwu błędnego. Jeśli masz takie objawy (a raczej trudno je przegapić), zanim zapiszesz się na jogę czy podejmiesz inne działania, porozmawiaj wcześniej z lekarzem, bo zajęcia i techniki, których celem jest aktywacja nerwu błędnego, mogą w tym przypadku nie być najlepszym rozwiązaniem. Oczywiście dwie minuty świa- domego oddychania czy kilka asan rano Ci nie zaszkodzą.
SPRAWDŹ: Kości – czego o nich nie wiesz?