Miedź: występowanie, właściwości, skutki niedoboru

Miedź poprawia elastyczność naczyń krwionośnych i korzystnie wpływa na Twoją urodę. Tworzy w skórze pigment, dzięki czemu opalenizna ma ładny, oliwkowy odcień. Wpływa również na kolor Twoich oczu i włosów. Dlatego, gdy zaczynasz zbyt szybko siwieć (tracić pigmenty), w Twoim organizmie może brakować właśnie miedzi. 

Ten mikroelement chroni Cię także przed niedokrwistością, bo dzięki niemu w organizmie wytwarzane są czerwone krwinki (erytrocyty). Jest też odpowiedzialny za produkcję osłonek mielinowych w układzie nerwowym, które chronią go i umożliwiają przesyłanie impulsów.

Badania naukowców z University of California wykazały, że miedź może także pomagać w odchudzaniu, bo reguluje rozkład komórek tłuszczowych w organizmie – im jest jej więcej, tym więcej tkanki tłuszczowej ulega spaleniu. 

Niedobór

Chociaż niedobór występuje rzadko, idź się zbadać, jeśli zaobserwujesz u siebie brak apetytu, zaburzenia koncentracji, drętwienie nóg i rąk, łamliwość paznokci i pękające naczynka. Powodem niedoboru jest najczęściej dieta uboga w miedź, czasem również suplementacja zbyt dużych dawek cynku. 

Dzienne zapotrzebowanie

Według ogólnie przyjętych norm, powinnaś spożywać 0,9 mg miedzi na dobę. Wyjątkiem jest ciąża, podczas której zaleca się zwiększyć dzienną dawkę do 1 mg.

Nadmiar

Przedawkowanie tego mikroelementu prowadzi do pobudzenia układu nerwowego, a w konsekwencji do zmian nastroju, a nawet depresji. Mogą dokuczać Ci także bóle brzucha i zawroty głowy. Poza tym nadmiar miedzi zaburza funkcje innych pierwiastków ważnych dla Twojego organizmu, choćby cynku. Osadza się w wątrobie, co może spowodować jej niewydolność. 

Najlepsze źródła

Produkty bogate w miedź to wątróbka, gorzka czekolada, otręby, chleb pełnoziarnisty, orzechy włoskie, płatki owsiane, kakao i pestki słonecznika. Pierwiastek ten występuje również w mleku i przetworach mlecznych oraz mięsie.

Zajrzyj do naszego leksykonu mikroelementów i poczytaj o pozostałych składnikach mineralnych.